Öz denetim ve Tanrı’nın gücü

Özdenetim, Kutsal Kitapta geçen ruhun meyvelerinden biridir. Özdenetim, kişinin kendi eylemlerini, sözlerini ve kararlarını yönetme yeteneğini ifade eder. İstekler veya arzular üzerinden bilgeliği seçebilmek kendini disiplini ve olgunluğu gösterir. Süleyman’ın Özdeyişleri 25:28, kendini denetleyemeyen kişi yıkılmış sursuz kenti gibi olduğunu söylüyor. Surların olmaması, şehri korunmasız ve savunmasız bırakır. Kendini denetleyemeyen bir yaşam, potansiyel sorunları veya zorlukları davet eden bir yaşamdır.

Kişi nasıl daha fazla öz denetim sahibi olur? Bir yol, uzun vadeli hedefler belirlemektir. Uzun vadeli hedefimizi görebildiğimizde, küçük baştan çıkarmalar, amaçsız olunduğundakiyle aynı güce sahip değildirler. 1.Korintliler 9:25, “Yarışa katılan herkes kendini her yönden denetler. Böyleleri bunu çürüyüp gidecek bir defne tacı kazanmak için yaparlar.bizse hiç çürümeyecek bir taç için yapıyoruz.”

Kendini kontrol etmenin bir başka yolu da her şeyi Rab için yapmaktır. Seçtiğimiz şeyin Tanrı’yı ​​sevindireceğini bilmek, doğru olanı yapmak için bize içsel bir güç verecektir. Romalılar 12:1,“öyleyse kardeşlerim Tanrı’nın merhameti adına size yalvarırım: Bedenlerinizi diri,kutsal,Tanrı’yı hoşnut eden birer kurban olarak sunun. Ruhsal tapınmanız budur.”

Doğru ve pak şeyleri düşünmeyi seçmemiz, büyük resme odaklanmamıza yardımcı olabilir. Filipililer 4: 8 bize neyin gerçek,saygıdeğer,doğru, pak,sevimli,hayranlık uyandıran, erdemli ve övülmeye değer olanı düşünmemizi hatırlatıyor.Olumsuz şeyler üzerinde durmayı reddetmek, odak noktamızı korumamıza yardımcı olabilir.

Kendimizi Tanrı’nın Ruhuna getirirken, kendimizi Tanrı’nın gücüne de açıyoruz. Pavlus, 1 Korintliler 2:4ve5’te şöyle diyor “Sözüm ve bildirim, insan bilgeliğinin ikna edici sözlerine değil, Ruh’un kanıtlayıcı gücüne dayanıyordu. Öyle ki, imanınız insan bilgeliğine değil, Tanrı gücüne dayansın.” Denenme, mücadele ve dikkat dağıtıcı şeylerin üstesinden gelmek için Tanrı’nın gücüne ihtiyacımız var.

Kutsal kitap bize Tanrı’nın gücünde yürümemizi emreder. Efesliler 6:10 “Son olarak Rab’de, O’nun üstün gücüyle güçlenin” Tanrı’nın gücüyle yürüyemezsek özdenetimimiz de yoktur. İkisi birlikte yürür. Muzaffer bir yaşam sürmek, Tanrı’ya teslim olduğumuz, kendimizi kontrol etmeyi seçtiğimiz ve O’nun gücünde yaşadığımız anlamına gelir. Ancak o zaman üstesinden geleceğiz.