Ay: Ocak 2019

Son tartışmanızı düşünün… Konuşmanın sonunda sizi rahatsız eden bir ses tonu mu kullanıyordunuz? Tartışmaya daha kibar ve nazik bir yaklaşım seçmiş olmayı ister miydiniz? İşlemsel Analiz olarak bilinen terapi araştırmasında yer alan üç ses tonunu ele alalım ve bu tonların günlük iletişimde nasıl kullanıldıklarını görelim.

İşlem Analizi
1950’lerde, bir psikanalist olan Eric Berne, İşlem Analizi olarak bilinen psikanalitik bir tedavi kuramı geliştirdi. Onun önerisi, bir bireyin başka bir bireyle nasıl etkileştiğini tanımlamaya odaklanmaktı. Araştırmayı kullanarak, bireylerin sosyal etkileşimlerde bu üç durumdan (Yetişkin, Ebeveyn, Çocuk) biri olarak tanımlandıkları önermesini geliştirdi. Bu yöntemi günlük iletişimimiz için bir temel olarak kullanarak, kendi insan ilişkilerimizdeki etkileşimlerimizi değerlendirebiliriz. Yetişkin, Ebeveyn ve Çocuk sesleri ile konuşmamızı değerlendirmek, bize iletişimde nerede daha etkili olarak çatışmayı azaltabileceğimizi gösterecektir. Aşağıda bu ses tonlarının çok basitleştirilmiş bir açıklaması vardır.

Yetişkin
Yetişkin ses tonu, başka bir insana saygı duyan herhangi bir yaştaki bir kişi tarafından kullanılabilir. Yetişkin sesiyle etkileşenler olgun cevaplarla iletişim kurarlar. Karşısındaki kişiyi duymaya açık ve diğer kişinin bakış açısını düşünmeye isteklidir. İnsanlar fikre katılmadıklarında ve yetişkin ses tonunu sürdürdüklerinde; karşıt fikirler işitilebilir, değerlendirilebilir ve taraflarca üzerinde anlaşmaya varılabilir.

Ebeveyn
Her yaştan insan, ebeveyn ses tonunu kullanır. Bu, muhalif bakış açılarını cesaretlendiren, otoriter, kimseyi umursamayan bir tavırdır. Birçok tartışma, bir kişinin ebeveyn sesini kullanarak karşısındakini zorlamasıyla başlar. Bir konuşma ebeveyn ses tonuyla başladığında, diğer kişi ya ebeveyn ya da çocuk tonunda cevap verecektir (aşağıya bakınız). Ebeveyn tonlarında konuşan iki kişi birbiriyle daha çok çatışır ve kendi bakış açılarından zorlar.

Çocuk
Herkes çocuk ses tonunu kullanabilir. Bu ton mızmız ya da oyuncu olabilir. Şikayet eden bir kişi çocuk tonunu sergilemektedir. Bir kişi etrafta şaka yapıyorsa, çocuk ses tonunu kullanıyordur. Bir münakaşa sırasında, çocuk tonu ebeveyn tonunu kullanan birini rahatsız edebilir; çünkü ebeveyn sesi kullanan kişi belirli bir yanıt arıyordur ama çocuk sesi genellikle istenen bir görevi yerine getirme konusunda isteksizdir.

Bir tartışma yetişkin konuşmadan ebeveyn ve negatif çocuk tonlarına geçtiğinde, konuşmacılar ebeveyn / çocuk tonlarından yetişkin tonlarına dönmekte büyük zorluk çekerler. Bu geçişi başarılı bir şekilde gerçekleştirmek için, katılımcıların bir mola vermesi ve konuşmaya döndüğünde yetişkin formunda kalma kararında olmaları gerekir.

Düşündüren Sorular:

1. En son bir tartışmaya girdiğinizde yetişkin, ebeveyn veya çocuk tonlarından hangisini kullanıyordunuz? Bu ses tonu, konuşmanın sonucunu nasıl etkiledi?
2. Şimdi üç tonu da biliyorsunuz. Bu sizin önemli konuşmalarınızı nasıl etkileyecek?
3. Tanrı ile konuşurken hangi tonu kullanıyorsunuz?

Dr. Kim Jessie, DMin
Her Hakkı Saklıdır!

Çatışmaya vereceğim tepkinin tahmin edilebilir olduğunu ilk duyduğumda, dalga geçmiştim. Bir çalışma çatışmayı nasıl ele aldığımı nasıl belirleyebilirdi? Bir arkadaşıma göre, Thomas-Kilmann Çalışması (TKÇ) bir kişinin varsayılan çatışma yanıtını tanımlar. Bundan şüphe duyarken, onu almam ve tecrübe etmem konusunda beni teşvik etti. Aldıktan sonra, sonuçlara inanamadım; Bu yüzden her çatışma ardından tepkilerimi değerlendirmeye başladım. Ve evet, şaşırdım; çünkü çalışma çok doğruydu.

Girişkenlik ve İşbirliği
Thomas ve Kilmann’a göre, herkes değişen derecede girişkenlik veya işbirliği şeklinde çatışmaya tepki veriyordu. Girişkenlik, bir kişinin çatışma durumlarında kullandığı kararlılık, güç ve yoğunluk miktarını temsil eder. İşbirliği, bir kişinin yardıma, destek olmaya, ekip çalışmasına ve çatışma çözümüne katkıda bulunmaya ne kadar istekli olduğunu ölçer. Bir kişi, ne tamamen girişkenlikten işbirliğine geçebilir, ne de bir işbirlikçi tamamen girişken olabilir. Bu iki tutumun karışımından beş farklı tepki mümkündür: Kaçınmak, Rekabet Etmek, Uyumluluk, Uzlaşmak ve İşbirliği. Çoğu insanda anlaşmazlık çözüm biçiminin iki veya üç farklı kombinasyonu vardır.

Kaçınmak
Çatışma durumlarında girişken ya da işbirlikçi olmayan birisi, çatışmaya karşın kaçınma tepkisi gösterir. Bu kişi kendini çatışmadan uzaklaştırmayı ve başkalarının çatışmayı çözmesini seçer.

Rekabet Etmek
İşbirlikçi olmayan ama tamamen iddialı olan kişi rekabetçi çatışmayı ortaya koyar. Bu kişi hep kazanmak ister ve diğer kişiyi yenmek için her şeyi yapmaya hazırdır.

Uyumluluk
Uyumlu cevap tamamen işbirliği taraftarı olan ama iddialı olmayan kişiler tarafından kullanılır. Çatışmanın sona ermesini isterler ve karşı taraf ne isterse vermeye hazırdırlar.

Uzlaşmacı
Uzlaşmacı tavır, biraz iddialı ve aynı zamanda işbirlikçi birisi tarafından kullanılır. Bu kişi karşısındaki biraz verdiğinde o da aynı oranda vermeye hazırdır.

Ortak çalışma
Ortak çalışan kişi tamamen iddialı ve işbirlikçidir. Bu kişi herkesin kazanmasını ister ve herkes tatmin oluncaya kadar da çalışmaya isteklidir.

TKÇ (Thomas Kilmann Çalışması)
Değerlendirme, çevrimiçi veya kağıt üzerinde yapılabilecek basit ve kendi başına bir testtir. Tamamlanması yaklaşık 15 dakika sürer ve sonuçlar anında olur. Birçok dilde kullanılabilir.
http://www.kilmanndiagnostics.com/catalog/thomas-kilmann-instrument-one-assessment-person

Düşündüren Sorular:

1. Çatışmaya verdiğiniz tepkiyi gösterdiğinizde birincil çatışma tepkinizin ne olduğuna inanıyorsunuz?
2. Normal tepkiniz ne zaman uygundur?
3. Normal tepkiniz ne zaman uygun değildir?
4. Tanrı’nın O’nunla çatıştığınız zaman size nasıl yanıt vermesini istiyorsunuz?

Dr. Kim Jessie, DMin
Her Hakkı Saklıdır!